Sevgili dostlar her gece bir kelime
Bir Hikaye ile karşınızdayım…
Kimseyi incitmeden
İsimsiz hikayelerle…
Bu gece….
Gecenin kelimesi :KİBİR
Ah kibirli insanlar ah
Neden niye bu kibir
Kimden üstünsün
Seni üstün kılan ne…
Makam kim mevki kim…
Hepimiz bir avuç toprağız işte…
Elbisenin markası İnsanlık olsun
Hor görme hakir görme…
Çok eski bir meslektaşımla
Karşılaştım bir öğlen yemeğinde Tekirdağ’dan
Çorluda görünce “merhaba” dedim
Tanımamazlıktan geldi
Ne çok heyecanlandım görünce oysa
Allah allah nasıl tanımaz
Dudak ucuyla “merhaba” dedi…
Sanki selam vermek istemedi.
Çok üzüldüm…
Çok şaşırdım ve nasılsın dedim mutlulukla
İçimiz dışımızda ya…
Senin görevin ne dedi?
Senin görevin ne???
Hakir görerek….
Ne desemki görevim neydi ki
Bakakaldım
İnsanım ben!
Ha Temizlikçiyim…
Ha Çayçıyım, hammalım, işçiyim…
Kalakaldım. Ben benim işte
Simitçiyim , aşçıyım…
Emekçiyim ben…
Ekmeğinin peşinde….
Aaaa tepeden bir bakışla
“Ben yükseldim” dedi.
“Bölgelerin Sorumlusuyum” dedi.
Bir tokat gibi Kibirle.
Burnu havada bir ses tonuyla
Kibirli edalarla küçümseyerek.
Benim görevim neydi?
İnsandım Sadece
İnsan olabilmek
Tüm unvanların üzerinde
İnsan olmak
En büyük makam
Kibirli insanlara
Hayatımda hiç yer yok.
Üzgünüm eski dost
Benim görevim hedefim
Sadece insan olabilmekte
İnsan olabilmekte…
Güven Tekirdağ Gazetesi’nin 16-30 Eylül 2022 tarihli 17. sayısından alınmıştır.
TEKİRDAĞ CANLI HABER