-->

Tahminen 6 ay oluyor. Telefonda Marmaraereğlisi Devlet Hastanesi’nden görevli bir bayan, adımı söyleyip devam ediyor.

Sağlık Bakanlığı tüm Türkiye’de 80 yaş üstü vatandaşlar için bir program hazırlamış. Program gereği ben müsaade edersem eve bir ekip gelecek ve 80 yaş üstü vatandaşlara sağlığı ile ilgili sualler soracak. Geri kalan hayatını Sağlık Bakanlığı kontrolünde yaşaması sağlanacak.

Rapor gerektiren ilaçlar ve rapor dahil doktora gitmeden evine kadar getirilecek. Muayyen zamanlarda sağlık kontrolleri yapılacak. Ancak 80 yaşındaki vatandaşın buna evet deme şartı var.

 Teklifi kabul ettim. Aradan 6 ay geçti. Devlet Hastanesi’nden telefon geldi. “Yarım saat sonra evinizdeyiz.” dediler ve 1 doktor 2 sağlık görevlisi ile geldiler.

Doktor beyin elinde benim için hazırlanmış 35-40 sayfalık bir dosya vardı. İçeriğinde ise testvari sorular. Aslında genç doktorumuz kaba ifade ile benim bunayıp bunamadığımı tespit edecekti.

Hayattan beklentim var mı? Doktorun dediklerini tekrar edebilecek miyim? Günümü nasıl geçiriyorum? Bugün ayın kaçı? Hangi ay hangi yıldayız? Herhangi bir sıkıntım var mı? Yaşamımdan memnun muyum? Gibi gibi sorular…

Bu arada Marmaraereğlisi’nde 1000’e yakın 80 yaş üstü insan varmış. Benim gibi tek başına yaşayanların sayısı oldukça azmış. Ben de genç arkadaşlardan bunu öğrendim.

Soruların hepsini cevapladım. Belik 10’da 10 değildir ama en az 10 üzerinden 9 puan almışımdır.

Son olarak bir rahatsızlığım olup olmadığını sordular. Ben de kasım ayında banyoda düşmemden kaynaklı Çorlu Devlet Hastanesi’nde 10 gün yattığımı söyledim.

Bu süre zarfında 2 kez kan verildiğini ve akşamüzerleri bana hazır iğne için getirilen bir ilacı zerk ettiklerini ne iğnesi olduğunu sorduğumda cevap verilmeyip sonrasında e-nabız uygulamasında o ilacın gözükmediğinin altını çizdim.

Hastanede yaşadıklarımı daha önceki yazılarımda dile getirmiştim. Hepsini tek tek anlattım.

Hastaneden çıktıktan sonra belki de ne olduğunu bilmediğim iğneler yüzünden sık sık başım dönmeye başlamıştı. Yürümekte zorluk çekiyor, yere devriliyordum.

 Doktor; “Neden nöroloji doktoruna gitmiyorsun?” diye sorduğunda randevu almanın zorluğunu söyledim.

Ertesi gün Marmaraereğlisi Devlet Hastanesi’nden telefon geldi. Doktor bey acil muayene için rapor hazırlamış. O raporla Şehir Hastanesine gittiğimde sıra beklemeden nöroloji servisinde muayene olabileceğimi söylediler.

Buraya kadar her şey çok güzel ancak 80 yaş üstü vatandaşların yorulmayacağını, raporunu ilacını getireceklerini söyleyenler benden önce Yeniçiftlik’ten Marmaraereğlisi Devlet Hastanesi’ne gitmemi oradan raporu alıp Tekirdağ Şehir Hastanesi’ne ulaşmamı söylüyorlardı.

Hani 80 yaş üstü vatandaş yorulmayacaktı?

Marmaraereğlisi Devlet Hastanesi’ne gittim. Başhekimi görmek istedim ancak toplantısı varmış. Geri dönerken başhekimin yan odasındaki görevli bir hanımefendiye durumu anlattım. İşini gücünü bırakıp benimle çok ilgilendi. Görevinin ne olduğunu bilmiyorum ama buradan kendisine teşekkür ederim.

Proje çok güzeldi. Her şey çok güzel başlamıştı. Ancak neden Türkiye’de her söylenen tatbik edilmez? Ev ile devlet hastanesi arası 24 kilometre. Ev ile şehir hastanesi arası 34 kilometre. Yalnız yaşayan yaşlı bir hastayım. Yürümekte zorluk çeken, baş dönmesi ile sık sık karşılaşırken tek başına hastaneye gitmeye çalışıyorum.

Sizce Sağlık Bakanlığı yaşlılara özel hazırladığı bu programda ne kadar başarılı?

Güven Tekirdağ Gazetesi’nin 50. sayısından alınmıştır.

TEKİRDAĞ CANLI HABER